Της Δρος Ευφροσύνης Καλύβα
Η 11η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού και έχουν δει το φως της δημοσιότητας ενθαρρυντικά στοιχεία αναφορικά με τη μείωση της παιδικής θνησιμότητας σε χώρες του τρίτου κόσμου.
Ωστόσο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να θυμόμαστε ότι πρέπει να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα του παιδιού και στη δική μας χώρα, όπου παρατηρούνται τα παρακάτω φαινόμενα:
- Τα 2/3 των ενηλίκων στην Ελλάδα σύμφωνα με πρόσφατα δεδομένα ασκούν σωματική τιμωρία προκειμένου να “συνετίσουν” ή να “πειθαρχήσουν” τα παιδιά.
- Το υπάρχον σύστημα πρόνοιας δεν επαρκεί για να καλύψει τις υλικές και ψυχολογικές ανάγκες παιδιών που βρίσκονται σε κρίση, όπως είναι τα παιδιά που ζουν κάτω από το όρια της φτώχειας ή είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
- Δεν έχει εφαρμοστεί επαρκώς ο θεσμός της αναδοχής, που προσφέρει εναλλακτική φροντίδα και περίθαλψη των παιδιών σε κρίση.
- Δεν υπάρχει στελέχωση των εκπαιδευτικών μονάδων με ειδικούς που να μπορούν να στηρίξουν ουσιαστικά όλα τα παιδιά, ανάλογα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητές τους.
- Πολλά παιδιά δεν έχουν πρόσβαση σε ισότιμη σχολική φοίτηση και δεν ακολουθούν τη θεσμοθετημένη πρακτική φοίτησης μέχρι το 16ο έτος ηλικίας τους, ιδιαίτερα οι αλλοδαποί μαθητές.
- Τα αναλυτικά εκπαιδευτικά προγράμματα δεν περιέχουν σε επαρκή βαθμό την εκπαίδευση στα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Παιδιού.
- Υπάρχει έξαρση της παιδικής εργασίας, τόσο με τη μορφή ειδεχθούς εκμετάλλευσης (επαιτεία, εργασία στο δρόμο, πορνεία, διακίνηση, κτλ.) όσο και ως παράνομη απασχόληση σε νόμιμα, κατά τα λοιπά, περιβάλλοντα εργασίας.
- Παραβιάζεται διαρκώς το θεμελιώδες δικαίωμα όλων των παιδιών στην ψυχαγωγία, επειδή δεν έχουν αξιοποιηθεί κατάλληλα οι δημόσιοι χώροι, δεν έχει ελεγχθεί η ασφάλεια των παιδικών χαρών και δεν υπάρχουν επαρκή κέντρα άθλησης και νεότητας.
Αν και έχουν γίνει κάποια βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μέχρι να εξασφαλίσουμε την εκπλήρωση των δικαιωμάτων των παιδιών μας...
Πηγή : εφ. Μακεδονία
Δεκ 11, 2009