Έχουμε την τάση να γκρινιάζουμε και αρκετά συχνά πολύ καλά κάνουμε. Το λάθος μας είναι ότι εκτονώνουμε το θυμό μας γκρινιάζοντας και στη συνέχεια συμβιβαζόμαστε.
Τα άσχημα και τα καλά της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα από δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών
Το κρύο ντους των πρωτοετών
(αποσπάσματα)
Της ΚΑΤΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ
Διάβαζαν όλη τη χρονιά, κουράστηκαν, αλλά στο τέλος τα κατάφεραν: εδώ και περίπου μια εβδομάδα μπορούν να αποκαλούνται πια «ακαδημαϊκοί πολίτες», αφού είναι φοιτητές στην πανεπιστημιακή σχολή που ονειρεύονταν...
Πανεπιστήμιο Μακεδονία
Πόσες ομοιότητες είχαν, όμως, τα όνειρά τους με την πραγματικότητα που αντίκρισαν την πρώτη ημέρα στο πανεπιστήμιο; Παρατημένα κτίρια, στενές αίθουσες διδασκαλίας, με καθίσματα που απλώς δεν φτάνουν για όλους, γραφειοκρατία, παρωχημένοι τεχνολογικά εξοπλισμοί, μέλη παρατάξεων που ανταγωνίζονται ποιος θα προσηλυτίσει τους περισσότερους πρωτοετείς.
Μ Φ, πρωτοετής στο Τμήμα Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
«Τα κτίρια είναι ερείπια, οι αίθουσες μικρές -προχθές παρακολούθησα το μάθημα καθισμένη στο περβάζι του παραθύρου... Παρότι είμαστε χωρισμένοι σε τμήματα δεν γίνεται τίποτα -είμαστε 500 άτομα».
«Μας μάζεψαν όλους στην αίθουσα εκδηλώσεων, μας έδωσαν φυλλάδια και αιτήσεις να συμπληρώσουμε και μετά περιμέναμε με τις ώρες να τα συλλέξουν. Πάσο ακόμα δεν πήραμε, από βδομάδα σε βδομάδα μάς πάνε -κάποιοι που είναι σε παρατάξεις, όμως, πήραν! Α, οι παρατάξεις... Μόλις πατήσεις το πόδι σου, πέφτουν πάνω σου: "δώσε το τηλέφωνό σου", "έλα εδώ, σε μένα, να σε βοηθήσω", "ό,τι θες εμείς" και τέτοια. Όσο ήμασταν στο αμφιθέατρο για την εγγραφή, έπαιρνε κάθε παράταξη το μικρόφωνο κι έλεγε τα δικά της. Από ουσία, όμως, τίποτα».
«Οι καθηγητές μού φάνηκαν ιδιαίτερα πρόθυμοι να μας βοηθήσουν. Ανυπομονώ να πάρω και τα συγγράμματά μου. Ελπίζω πως τώρα, με το πρόγραμμα "Εύδοξος", θα τα έχουμε σύντομα».
Β Τ, πρωτοετής φοιτήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών Πάτρας
«Την πρώτη ημέρα που πήγα, χάλασε εντελώς η εικόνα που είχα. Οι εγκαταστάσεις είναι απαράδεκτες! Στην Κρήτη τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα... Η σχολή μου βρίσκεται στην Πανεπιστημιούπολη και τα μαθήματα δεν γίνονται σε ένα μόνο κτίριο - είμαστε αναγκασμένοι να πηγαίνουμε και σε διαφορετικό κάθε φορά. Την προηγούμενη εβδομάδα, μάλιστα, που έβρεχε, έσταζε μέσα στην αίθουσα. Είμαστε πολλοί και δεν έχει γίνει κάποια πρόβλεψη να χωριστούμε σε τμήματα κι έτσι σε κάθε μάθημα πάντα μένουν καμιά δεκαπενταριά που παρακολουθούν όρθιοι. Επίσης, στη σχολή έχουμε 20 υπολογιστές -που φυσικά δεν αρκούν- εκ των οποίων οι δύο είναι χαλασμένοι! Ούτε το πάσο μας έχουμε πάρει ακόμα. Το πιο έντονο πρόβλημα, όμως, είναι οι παρατάξεις: με το που θα πατήσεις το πόδι σου στο πανεπιστήμιο, πέφτουν πάνω σου. Αναγκάστηκα να ρωτήσω μια κοπέλα κάτι, αλλά εκείνη απλά πήρε το τηλέφωνό μου και δεν με ενημέρωσε ποτέ. Υποθέτω πως θα το... αξιοποιήσει στις φοιτητικές εκλογές!».
«Και κάποιοι καθηγητές έδειξαν από την πρώτη μέρα ότι έχουν κέφι και μεταδοτικότητα και θα χαρώ πολύ να τους παρακολουθήσω. Αλλοι, πάλι, δεν μπήκαν καν στον κόπο να έρθουν και έστειλαν τους βοηθούς τους. Ωστόσο, ιδιαίτερα θετικό είναι το γεγονός ότι η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη είναι καθαρή, τακτοποιημένη και ελκυστική - καμία σχέση με το υπόλοιπο ίδρυμα».
Πανεπιστήμιο Πειραιά
…
Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία
Μεταβολές στην ανώτατη παιδεία: σπεύδετε βραδέως
(αποσπάσματα)
Tου Δημητρίου Τριχοπουλου*Ο υπογράφων υπηρετεί σε διακεκριμένο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, όπως και εκατοντάδες άλλοι Έλληνες επιστήμονες. Ένα στοιχείο που διαφοροποιεί την εμπειρία του από εκείνη των περισσοτέρων συναδέλφων του είναι ότι υπηρέτησε προηγουμένως επί μακρόν σε ανώτατη καθηγητική θέση στη χώρα μας. Το γεγονός αυτό του επιτρέπει μια συγκριτική αξιολόγηση, οπωσδήποτε με μεθοδολογικές ατέλειες, της σημερινής κατάστασης στην Aνώτατη Παιδεία στην Ελλάδα και στις ΗΠΑ.
Πανεπιστήμιο Yale
…Το επίπεδο των φοιτητών στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι υψηλό, κατά τη γνώμη μου υψηλότερο εκείνου των καλών αμερικανικών πανεπιστημίων. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην παιδειοκεντρική φιλοσοφία της ελληνικής οικογένειας, αλλά και στο γεγονός ότι οι εισαγωγικές εξετάσεις για τα πανεπιστήμιά μας είναι αδιάβλητες, δίκαιες και κατά συνέπεια αξιοκρατικές. Αν δεν υπήρχαν τα μετά τις εισαγωγικές «παράθυρα», η Ελλάδα θα μπορούσε να διεκδικήσει παγκόσμια πρωτοπορία όσον αφορά την ποιοτική στάθμη του προπτυχιακού φοιτητικού σώματος στα πανεπιστήμια.
Στους εκπαιδευτές υπάρχει ετερογένεια. Οι περισσότεροι είναι αφοσιωμένοι και ικανοί, αλλά και αυτοί προσπαθούν να λειτουργήσουν σε ένα κλίμα απογοήτευσης που δημιουργείται από την αδυναμία πραγμάτωσης ενός προγράμματος που συνεχώς διακόπτεται και συντέμνεται και ουδέποτε αξιολογείται ορθολογικά. Στις ΗΠΑ, τα διδακτικά προγράμματα δημοσιοποιούνται στις αρχές του ακαδημαϊκού έτους και εφαρμόζονται ευλαβικά, εκτός αν υπάρχει χιονοθύελλα ή κάποιο αντίστοιχο γεγονός.
…
Για την έρευνα θα χρησιμοποιήσω δύο οικονομικούς όρους, όπως τουλάχιστον τους καταλαβαίνω. Η αποτελεσματικότητα (επίδοση) της έρευνας στα ελληνικά πανεπιστήμια είναι μέτρια, αλλά η αποδοτικότητά της, στην οποία η αποτελεσματικότητα διαιρείται με τους διατιθέμενους πόρους, είναι σχετικά υψηλή, αφού οι πόροι είναι τόσο περιορισμένοι. Και, πάντως, φαίνεται ότι η αποτελεσματικότητα παρουσιάζει διαχρονική ανοδική πορεία.
Πανεπιστήμιο του Cambridge
…
Η φοιτητική ζωή σε ολόκληρο τον κόσμο υπαγορεύεται κατά 80% από τα νιάτα των φοιτητών - και έτσι πρέπει. Το υπόλοιπο 20% της φοιτητικής ζωής, όμως, οργανώνεται διαφορετικά στις ΗΠΑ απ' ό, τι στην Ελλάδα. Στην Αμερική είναι ενταγμένο στη ζωή του πανεπιστημίου ενώ στην Ελλάδα, και όταν ακόμα είναι, εκφράζει συνήθως μια αντιπαλότητα, σαν να μην αποτελούν οι εκπαιδευόμενοι τη συνέχεια και τη δικαίωση των εκπαιδευτών τους.
…
Πηγή: εφημερίδα Καθημερινή