Στα γενέθλια του «λαϊκισμού»

Tου Παντελή Μπουκάλα

Λαϊκιστές δεν γίνονται μονάχα όσοι κρατάνε από τζάκι και από πολιτικάντικο υπολογισμό επιχειρούν να φερθούν «σαν τον λαό», τον οποίο κολακεύουν αγρίως, απομιμούμενοι κακόγουστα κάποια εξόφθαλμα στοιχεία της συμπεριφοράς του και τάζοντάς του τ’ άστρα τ’ ουρανού. Ξεφτέρια του λαϊκισμού, όπως μας διδάσκει η πείρα, αποδεικνύονται και άνθρωποι όντως λαϊκοί, οι οποίοι είτε στη διαδρομή τους για την κατάκτηση κάποιου θώκου είτε ως «τροπαιούχοι» δημαγωγούν ανενδοίαστα.

Ο λαϊκισμός δεν είναι μονότροπος ούτε σχετίζεται αποκλειστικά με την πολιτική. Το θεμέλιό του είναι μια εντελώς στρεβλή ιδέα για το τι σημαίνει λαός. Για τον λαϊκιστή, ο λαός, τον οποίο κατά τα λοιπά δοξάζει, δεν μπορεί παρά να είναι κουτοπόνηρος, μάγκας, βωμολόχος, μικρόνους, αφελώς αισθηματίας, επιπόλαιος, πρωτίστως δε ενδοτικός στη χειραγώγηση, ανίκανος να αντισταθεί πνευματικά και ψυχικά στις διαθέσεις του «βοσκού» του· γιατί, σε αυτό το πλαίσιο, ο λαός εννοείται σαν κοπάδι, η δε λαϊκότητα σαν ισοδύναμη με ό,τι ταπεινό, επιδερμικό και άσκεπτο.

Εκατόν είκοσι χρόνια μετά τη γέννηση της λέξης «λαϊκισμός», που πρωτοτυπώθηκε στην εφημερίδα «Ακρόπολις» τον Απρίλιο του 1887 (ίσως λοιπόν μπορούμε να θεωρήσουμε πατέρα της τον Βλάση Γαβριηλίδη), είμαστε πανέτοιμοι να γιορτάσουμε τα γενέθλιά της με τον εκκωφαντικότερο τρόπο. Η προεκλογική περίοδος που ήδη διανύουμε, υπόσχεται ότι θ’ ακούσουμε πολλά από εκείνα που υποτίθεται ότι ο θρυλικός «πολιτικός πολιτισμός» μας τα έχει ήδη εξοβελίσει. Και μάλλον δεν πρέπει να θεωρηθεί παράδοξο το γεγονός ότι πρωταγωνίστρια του λαϊκισμού αναδεικνύεται μέχρι στιγμής η Θεσσαλονίκη· η πόλη αυτή, παραδομένη από χρόνια σε πολιτικούς, εκκλησιαστικούς αλλά και αθλητικούς αστέρες του πιο χοντροκομμένου λαϊκισμού, δείχνει έτοιμη να πάρει τα ηνία από τη «μαλθακή» Αθήνα.

............

Hμερομηνία : 06-06-2007
Copyright: http://www.kathimerini.gr