1. Ποιοι οι τρόποι και τα μέσα πειθούς που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας;
[Πανελλήν. 2003]
Απάντηση
- επίκληση στη λογική
- επίκληση στο συναίσθημα
- επίκληση στην αυθεντία
- επίκληση στο ήθος του πομπού
- επίθεση στο ήθος του αντιπάλου
Για την επίκληση στη λογική αναζητούμε:
- επιχειρήματα
- τεκμήρια (παραδείγματα, στατιστικά στοιχεία, γεγονότα, αλήθειες, δεδομένα, αποτελέσματα έρευνας, αυθεντίες).
Αναφέρουμε ένα τουλάχιστον επιχείρημα (προκείμενες και συμπέρασμα) και ένα παράδειγμα για κάθε είδος τεκμηρίου που εντοπίζουμε.
- αφήγηση
- περιγραφή
- χιούμορ
- ειρωνεία
- στοιχεία μεταφορικής γλώσσας
- στοιχεία ποιητικής γλώσσας
- συγκινησιακά φορτισμένες λέξεις
- οικείο ύφος
- ρητορικές ερωτήσεις
- α' και β' πρόσωπο
- επαναλήψεις
Τα αποδεικτικά μέσα παραπέμπουν στην επίκληση στη λογική, δηλαδή στα επιχειρήματα και τα τεκμήρια. Μόνο αυτά «αποδεικνύουν». Τα άλλα μέσα πειθούς που αναφέρονται στην επίκληση στο συναίσθημα δεν αποτελούν αποδεικτικά στοιχεία. Άρα, στην ερώτηση αυτή απαντάμε αναφέροντας μόνο τα είδη των τεκμηρίων και τα επιχειρήματα που χρησιμοποίησε ο συγγραφέας .
Η απάντηση έχει δύο άξονες: χαρακτηρισμός με βάση τη συλλογιστική πορεία, δηλαδή: παραγωγικός (από το γενικό προς το ειδικό), επαγωγικός (από το ειδικό προς το γενικό) ή αναλογικός (από το ειδικό προς το ειδικό), και
χαρακτηρισμός με κριτήριο το είδος των προτάσεων του συλλογισμού, δηλαδή: κατηγορικός, υποθετικός ή διαζευκτικός.
Εξετάζουμε την εγκυρότητα και την αλήθεια του συλλογισμού. Αν διαθέτει και τα δύο είναι ορθός (απόδειξη)
1ο βήμα:
Η αλήθεια.: εξετάζουμε χωριστά κάθε προκείμενη και το συμπέρασμα. Θα πρέπει να ισχύουν στην πραγματικότητα με γνώμονα την κοινή λογική και εμπειρία. Αφορά το περιεχόμενο, την ουσία του επιχειρήματος.
2ο βήμα:
Η εγκυρότητα: εξετάζουμε τη σχέση των δύο (κατά κανόνα) προκείμενων με το συμπέρασμα, θα πρέπει οι δύο προκείμενες να οδηγούν με λογική αναγκαιότητα στο συμπέρασμα. Αφορά τη μορφή του επιχειρήματος.
Αν ο συλλογισμός που μας δίνεται είναι εμφανώς αναπτυγμένος με τη μέθοδο της γενίκευσης, τότε ανιχνεύουμε αν η γενίκευση είναι αυθαίρετη ή ασφαλής. Ελέγχουμε δηλαδή αν τα ειδικά στοιχεία (ερευνούμε τις προκείμενες) αρκούν ή όχι για να θεωρηθεί βέβαιο ή πιθανολογικού χαρακτήρα το συμπέρασμα και, ανάλογα. Τέλεια ή ατελής η επαγωγή. Στην ουσία ελέγχουμε έτσι την εγκυρότητα του συλλογισμού.
Ναι, αν δείχνει έγκυρος και δεν είναι αληθής
Π χ.: Όσοι δεν εργάζονται είναι φυγόπονοι.
Ο Δημήτρης δεν εργάζεται.
Ο Δημήτρης είναι φυγόπονος.
Βλέπουμε ότι διαθέτει εγκυρότητα αλλά δεν είναι αληθής, αφού η πρώτη προκείμενη δεν ισχύει, δεν είναι αληθής, καθώς υπάρχουν και άνθρωποι που δεν εργάζονται γιατί δεν βρίσκουν εργασία.
Πρέπει να εξετάσουμε μέσα από το κείμενο τη διάθεση - πρόθεση Αν υπάρχει πρόθεση εξαπάτησης, τότε μόνο χαρακτηρίζουμε τον παραλογισμό σόφισμα.
[Πανελ. 2002]
Απάντηση.
Α) παραγωγική –από το γενικό στο ειδικό – συγκεκριμένα……
Β) επαγωγική – από το ειδικό στο γενικό - συγκεκριμένα……
Γ)αναλογική- ειδικό-ειδικό συγκεκριμένα…… [σπάνια]
πηγές:
1."Έκθεση-έκφραση " ΟΕΔΒ
2."Θηρεύοντας το Λόγο"Εκδ. όμιλος συγγραφέων καθηγητών
3."Νεοελληνική Γραμματική"Μανόλη Τριανταφυλλίδη, ΟΕΔΒ
4."Βελτιώστε ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΑΣ" Γ. Μηνά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου