(σελ.221-222 του σχολικού βιβλίου )
(Λόγοι πολιτικών, διατάγματα, προκηρύξεις, διαφημίσεις, άρθρα σε εφημερίδες, νομοθεσίες κτλ. , καθώς και κάθε λόγος στον οποίο υποκρύπτονται εξουσιαστικές τάσεις. )
Γλώσσα με έντονο (ή λανθάνοντα ) διατακτικό χαρακτήρα .
Ελλειπτικές προτάσεις, δογματισμός, απόλυτες θέσεις, αυταπόδεικτες αλήθειες
Κυριαρχία ονοματικού λόγου, γιατί ο ρηματικός και κάθε άλλος παραστατικός λόγος οδηγεί τον αναγνώστη στη σκέψη.
Λεκτικοί συμβολισμοί που καλλιεργούν την αοριστία, τη γενικότητα , την ασάφεια, την ταυτολογία, τη μυστικοπάθεια, τον ημικαταληπτό λόγο.
Μεγαληγορία, στόμφος, πομπώδες ύφος.
Γλώσσα φθοράς και διαφθοράς, ξύλινη, αποστεωμένη, μουσειακή χωρίς επικοινωνιακό χαρακτήρα.
