Έτσι, για την ψυχή μας!

Από τη μέρα που ίδρυσα αυτό το ιστολόγιο ψάχνω σχεδόν καθημερινά σε βιβλία, εφημερίδες , περιοδικά, ιστοσελίδες και ιστολόγια να βρω κάτι αξιόλογο και σχετικό με την ύλη της Γ΄ Λυκείου για να το αναρτήσω, μήπως και φανεί χρήσιμο σε μαθητές και καθηγητές. Το τελευταίο διάστημα τα καλά κείμενα σπανίζουν. Η κρίση μας έχει κάνει φαίνεται πιο φτωχούς, παγίδευσε τη σκέψη , την έστρεψε αποκλειστικά σε υπολογισμούς. Βγαίνω, δεν βγαίνω και γιατί, πού πήγαν αυτά που έφαγα, αφού καθώς λέγεται "τα φάγαμε μαζί". Μα και οι "πνευματικοί ταγοί, οι οποίοι  καλούνται να αρθούν στο ύψος...", για να θυμηθούμε το "εκθεσιακό κλισέ" σιγούν ! Έφαγαν κι αυτοί, μαζί μας;
Σήμερα , επιτέλους βρήκα κάτι που με συγκίνησε! Δεν  είναι βέβαια κατάλληλο για το μάθημα της έκθεσης , είναι όμως ένα κείμενο που ακούμπησε την πληγή της θιγμένης μου αξιοπρέπειας, γραμμένο με τον ξεχωριστό τρόπο του Τάσου Κάρτα.
(Το αλίευσα από το ιστολόγιο ΙΣΤΟΡΙΕΣ λέξεων με αρχή μέση και ΓΑΜΑ Λυκείου  που παρακολουθώ)
Σε ευχαριστώ πολύ συνάδελφε

Εδώ ο κόσμος καίγεται και η… Άννα «κτίζει» «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ»

Μεσοπρόθεσμο ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Μνημονιακών Διαστάσεων

ΒΟΥΛΩΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ (ποιος διαβάζει πλέον ανοιχτές επιστολές…)

Για μια στιγμή μονάχα πέρασε απ’ το μυαλό μου πως κι αυτή η επιστολή σας (άρθρο τρία σ’ ένα…) εντάσσεται στα πλαίσια του πολιτικού μάρκετινγκ (επικοινωνιακά τερτίπια στο ύψος των περιστάσεων…) με αποδέκτες μοιραίους βουλευτές (που ’σαι νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος…) έτοιμους να «σαλέψουν» (στην κυριολεξία ή για τα μάτια του κόσμου;)

Τώρα που διαβάζω και ξαναδιαβάζω την επιστολή σας (άρθρο ή επιφυλλίδα; θα το ψάξω…) το βλέπω καθαρά το δεύτερο επίπεδο:

στον πρωτοδιόριστο εκείνο του ενιαίου μισθολογίου απευθύνεστε των 660 ευρώ (έξω 69 ευρώ φόρος αλληλεγγύης για αναξιοπαθούντες φοροφυγάδες) που στον πρώτο του διορισμό, ας πούμε στον Εξαπλάτανο Αριδαίας, καλείται να έχει βασικό εξοπλισμό αντίσκηνο να το στήσει έξω από το ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!!! Ως γνωστόν, εκεί  θα μένει με αυτοθυσία, να του περισσεύει κανένα ευρώ για τα βιβλία (μη μείνει μόνο με τις σημειώσεις που είχε από το Πανεπιστήμιο…).

Του απευθύνετε, λοιπόν, το λόγο και του λέτε όλα αυτά τα ωραία για τις συντεχνίες, γιατί τον είδατε ευάλωτο τον καημένο, έτοιμο να υποκύψει στο λαϊκισμό, ν’ ασπαστεί την άδικη και υποβολιμαία κριτική και να συναινέσει στο… μακελειό!

«Μας γέρασαν προώρως Γιώργο, το κατάλαβες» (Μανόλης Αναγνωστάκης)

Και τι ωραία που τα λέτε για να μη χυθεί σταγόνα αίμα: «ή όλοι εσείς θα θυσιαστείτε (και θα ψοφήσετε της πείνας…) ή εμείς δεν έχουμε μέλλον πολιτικό». Σωστά δεν σας διερμηνεύω; Τι κρίμα, όμως, που δεν μπορείτε ακόμα να διαβάσετε το… βουλωμένο γράμμα (που, ως αυτονόητο, το «διαβάζουν» πλέον και οι κότες…): να αποδοθούν πολιτικές ευθύνες, όχι με λόγια και «παράτες» και να πληρώσουν, επιτέλους, τα σπασμένα αυτοί που εξέθρεψαν συντεχνίες και τώρα «νίπτουνε τα χείρας» σαν Πιλάτοι!     

με τη βούλα αγανακτισμένου εκπαιδευτικού στα πρόθυρα της εφεδρείας ήγουν στο θάλαμο 12μηνης αναμονής για τη σύνταξή του

Υ.Γ. ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ στην Υπουργό Παιδείας την ίδια μέρα που η κ. Άννα Διαμαντοπούλου στην προσωπική της ιστοσελίδα (από κοινού με ομογάλακτους Υπουργούς Υγείας και Μεταφορών), δημοσίευσε άρθρο πολιτικής παρέμβασης με απώτερο σκοπό να γίνει ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ στην τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα

Για το συνταξιούχο των 1000 ευρώ και κάτω δέκα μέτρα/ροπαλιές σ’ ένα μήνα, για αυτόν που δήλωνε 1000 ευρώ εισόδημα και έστελνε περίσσευμα εκατομμυρίων σε τράπεζες ελβετικές δύο χρόνια «κοσκινίζουν», μαγειρεύουν (να σε βάζουνε σε σκέψη μήπως, τελικά, προσπαθούνε πρώτα να καλύψουν τα νώτα τους, γιατί αν τυχόν φανερωθεί ότι κάποια από τούτα τα ρημάδια τα αδήλωτα ποσά ήταν και είναι «διαπλεκόμενα» με την πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας….  

  

Έξοδος/Κάθαρση: «Α ρε Λαυρέντη εγώ που μόνο ήξερα τι κάλπικος παράς που ήσουν, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα» (με κλικ εδώ)