Του Αλέκου Λασκαράτου
Την περασμένη Τετάρτη αναρτήθηκε στο Twitter φωτογραφία μικρού αγοριού που καθισμένος στο πεζοδρόμιο πουλάει χαρτομάνδηλα, ενώ ταυτόχρονα διαβάζει τα μαθήματά του. Η φωτογραφία είναι συγκλονιστική και έχει κάνει τον γύρο του διαδικτύου. Εδώ ταιριάζει απόλυτα το χιλιοειπωμένο «μία φωτογραφία, χίλιες λέξεις». Τι να πρωτοδεί και τι να πρωτοσχολιάσει κανείς. Τη φτώχεια του μικρού που, είναι δεν είναι δέκα χρονών και που πουλάει χαρτομάνδηλα στον δρόμο; Τη δύναμη της θέλησής του και τη δίψα του για μάθηση; Είναι καθισμένος σταυροπόδι στο πεζοδρόμιο πάνω σε ένα χαρτόνι (για να μην κρυώνει) και ακουμπάει την πλάτη του στο μεταλλικό στόρι ενός κλειστού μαγαζιού. Στο αριστερό του πόδι είναι ανοιγμένο ένα σχολικό βιβλίο ενώ στο δεξί του έχει ένα τετράδιο πάνω στο οποίο γράφει κάτι με το στυλό του. Είναι απόλυτα απορροφημένος στη μελέτη του. Μπροστά στα πόδια του ένα πάνινο σακίδιο, απ’ όπου εξέχουν τρία (προς πώληση) πακέτα χαρτομάνδηλα δηλώνουν ότι ο μικρός της φωτογραφίας εκτός από μαθητής που κάνει τα μαθήματά του είναι και βιοπαλαιστής ή, αν θέλετε, το αντίστροφο. Η δύναμη και η εκφραστικότητα αυτής της φωτογραφίας, στην οποία τίποτε δεν περισσεύει, είναι τόσο μεγάλη που η περιγραφή της και μόνο είναι ουσία, όπως συμβαίνει στους πίνακες του Breugel του Πρεσβύτερου.
Διερωτώμαι ποιο από τα πολλαπλά μηνύματα που εκπέμπει η φωτογραφία αυτή, είναι το πιο κυρίαρχο. Μήπως η συγκινητική δύναμη της θέλησης για μάθηση του μικρού; Πολλοί θα μας πουν ότι ο μικρός μαθητής θα γίνει, κατά πάσα πιθανότητα, κάτι ξεχωριστό όταν μεγαλώσει. Ένας σπουδαίος γιατρός, δικηγόρος, άνθρωπος των γραμμάτων, ή επιστήμονας. Ένας ώριμος άνδρας που έχοντας γνωρίσει από μικρός το σκληρό πρόσωπο της ζωής θα έχει μια άποψη των πραγμάτων και μια στάση απέναντί της χωρίς φτιασιδώματα και «δήθεν» επιλογές. Άλλοι πάλι θα πουν πως είναι πιθανό τίποτε απ’ όλα αυτά να μη συμβούν και η φτώχεια και η ανάγκη βιοπορισμού να τον οδηγήσουν, με ή χωρίς τη θέλησή του, στην εγκατάλειψη της παιδικής σπίθας που έχει μέσα του τώρα. Τέλος, άλλοι θα σταθούν στο ότι η εικόνα αυτή είναι ντροπή για τη χώρα μας, θα πουν ότι δεν υπάρχει τίποτε το ρομαντικό στη θέα ενός δεκάχρονου παιδιού που η φτώχεια και η ανέχεια, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας με την κρίση και τα μνημόνια, το οδηγεί στο να πουλάει χαρτομάνδηλα στον δρόμο για να ζήσει.
Νομίζω πως όλοι έχουν δίκιο στην άποψή τους και πως όλα τα σενάρια είναι πιθανά. Η ζωή και μόνη αυτή θα δείξει ποιο θα είναι το μέλλον του μικρού μας φίλου που μια φωτογραφία του τον έκανε να τον αγαπήσει όλη η Ελλάδα.
Πηγή: Protagon
