Τα δικαιώματα των γυναικών σε χώρες της Ανατολής

 Στις χώρες της Δύσης οι γυναίκες απολαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα (σχεδόν) ισότιμα με τους άνδρες και αγωνίζονται για την άρση συγκαλυμμένων παραβιάσεων που δυστυχώς εξακολουθούν να υφίστανται. Τι γίνεται όμως με τα δικαιώματα των γυναικών στον υπόλοιπο πλανήτη;
"Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της γυναίκας σε χώρες της Ανατολής και του Τρίτου Κόσμου είναι γεγονός. Ορισμένοι ωστόσο υποστηρίζουν ότι οι παραβιάσεις αυτές νομιμοποιούνται από την πολιτισμική παράδοση των χωρών και ότι η Οικουμενική διακήρυξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων συνιστά απειλή κατά της πολιτισμικής ιδιαιτερότητας αυτών των λαών." (Απόσπασμα από το σχολικό βιβλίο, σελίδα 40).
Εθελοτυφλώντας διαιωνίζουμε την αδικία, γινόμαστε συνένοχοι σε καθημερινές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που μερικές (πολλές)φορές προκαλούν φρίκη. Στην ουσία καταδικάζουμε σε θάνατο , φυσικό ή πνευματικό πολλές γυναίκες που (επειδή) έτυχε να γεννηθούν στις συγκεκριμένες περιοχές του πλανήτη μας.  Μέχρι ποιο σημείο όμως φτάνει το δικαίωμά μας να δράσουμε και ποιους κινδύνους συνεπάγονται παρόμοιες ενέργειες για τις κοινωνίες των χωρών αυτών;

Μου το έστειλε φίλη με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και το ανεβάζω με κάθε επιφύλαξη για τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών, κάποια λάθη στη γλώσσα και στην έκφραση  και για το σκληρό, σε κάποια σημεία,  περιεχόμενο.

The canvas prison from giouli

Η γυναίκα είναι ο ...μαύρος του κόσμου

8 μαρτη from giouli

Το έφτιαξε η καλή συνάδελφος και φίλη Γιάννα Λ. για τη γιορτή της γυναίκας, στις 8 Μάρτη. Δεν άντεξα στον πειρασμό να το αναρτήσω. Ίσως επειδή μου θύμισε το παλιό τραγούδι

Την παραμονή της γιορτής της γυναίκας

 

 Η ανισότητα των δύο φύλων καλά κρατεί

Οι γυναίκες έχουν κατακτήσει την ισότητα. Αν δεν γελάσατε μ’ αυτό το αστείο, υπάρχει άλλο ένα. Οι γυναίκες αμείβονται ισότιμα με τους άντρες. Μπορεί να μοιάζει με κρύο ανέκδοτο, όμως ακόμα και στην εποχή μας, που γυναίκες κυβερνούν χώρες ολόκληρες, πιλοτάρουν αεροπλάνα ή δουλεύουν στην οικοδομή, δεν έχει διασφαλιστεί η δίκαιη αμοιβή τους. Όχι να πληρώνονται περισσότερο επειδή είναι γυναίκες –αυτό θα ήταν διεστραμμένη άποψη περί ισότητας–, αλλά να πληρώνονται ανάλογα μ’ αυτό που προσφέρουν. Τη Δευτέρα 8 Μαρτίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και αποτελεί μια καλή ευκαιρία για να αναδειχθεί η δυσχερής θέση στην οποία βρίσκεται όχι μόνον οικονομικά, αλλά και κοινωνικά.

Τα πλέον επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι αποκαλυπτικά. Η μέση διαφορά στις αμοιβές ανδρών και γυναικών στην Ε.Ε. είναι σήμερα 18%, ενώ ειδικά στην Ελλάδα το ποσοστό ανέρχεται σε 22%. Σε καλύτερη μοίρα οι γυναίκες εργαζόμενες στην Ιταλία (4,9%) και στη χειρότερη στην Τσεχία με 26,2%. Για τη μείωση της διαφοράς αυτής σχεδιάζονται δράσης ευαισθητοποίησης των εργοδοτών και ενθάρρυνσης πρωτοβουλιών για την εξάλειψη των μισθολογικών διαφορών. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν αποκλείει, μάλιστα, και τη λήψη νέων νομοθετικών μέτρων. Η Επιτροπή προτίθεται να προβεί σε διαβουλεύσεις με τους Ευρωπαίους κοινωνικούς εταίρους και σε ανάλυση των επιπτώσεων διαφόρων επιλογών: αυστηρότερες κυρώσεις, μισθολογική διαφάνεια και τακτική υποβολή στοιχείων σχετικά με την πορεία του θέματος της μισθολογικής διαφοράς μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ερευνα του Ευρωβαρομέτρου καταδεικνύει ότι πάνω από 80% των Ευρωπαίων στηρίζει τη λήψη επειγόντων μέτρων για την αντιμετώπιση αυτής της διαφοράς.
Πηγή : Απογευματινή

Ισότητα στις υποχρεώσεις ανισότητα στα δικαιώματα

 Της ΕΛΙΖΑΜΠΕΤΤΑΣ ΚΑΖΑΛΟΤΤ

Ισότητα δύο ταχυτήτων υφίστανται οι γυναίκες στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Από τη μια πλευρά εντείνονται προς όλες τις κατευθύνσεις οι πιέσεις για την εξίσωση των ορίων συνταξιοδότησης ανδρών-γυναικών (το παράδειγμα της χώρας μας είναι χαρακτηριστικό). Από την άλλη, εξακολουθεί να υπάρχει μια αισθητή διαφορά στις αμοιβές των δύο φύλων, με τις γυναίκες να κερδίζουν κατά μέσο όρο 17,6% λιγότερα από τους άνδρες για όμοια εργασία. Στην Ελλάδα οι γυναίκες αμείβονται με 22% λιγότερα, ποσοστό που είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.
...
Οι διαφορές στις αμοιβές, όμως, δεν περιορίζονται στο θέμα της ίσης αμοιβής για όμοια εργασία.
Διάφορα αίτια μπορούν να εξηγήσουν αυτή την ανισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, τα κυριότερα από τα οποία είναι: Η εργασία των γυναικών εξακολουθεί συχνά να θεωρείται μικρότερης αξίας από την εργασία των ανδρών.
Τα στερεότυπα των φύλων περιορίζουν τις επιλογές σπουδών και εργασίας, τόσο των γυναικών όσο και των ανδρών, με αποτέλεσμα τον έντονο διαχωρισμό ως προς τα δύο φύλα στην αγορά εργασίας.
Τα επαγγέλματα στα οποία κυριαρχούν οι γυναίκες αποτιμώνται λιγότερο σε σύγκριση με τα επαγγέλματα όπου κυριαρχούν οι άνδρες.
Το άνισο βάρος φροντίδας των παιδιών ωθεί τις γυναίκες να αναζητούν συντομότερο και πιο ευέλικτο ωράριο εργασίας.
Οι μικρές διαφορές στις ωριαίες αποδοχές, πολλαπλασιασμένες πολλές φορές, οδηγούν σε χαμηλότερες αμοιβές καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής, όπως χαμηλότερες συντάξεις, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν οι γυναίκες της Ευρώπης υψηλότερο κίνδυνο φτώχειας.
...
Πηγή : Ελευθεροτυπία

Ευρωπαίες Τα κάνουν όλα και... συμφέρουν!

 

 (αποσπάσματα από δημοσίευμα της εφημερίδας ¨Το Βήμα¨)

Είναι πιο μορφωμένες από τους άνδρες αλλά αμείβονται λιγότερο στη δουλειά τους. Ταυτόχρονα κρατούν το σπίτι και αναθρέφουν τα παιδιά, ενώ πρέπει να βρίσκουν χρόνο να γυμνάζονται και να καλλωπίζονται. Οι ακροβασίες αυτές κοστίζουν ακριβά στην υγεία τους - σωματική και ψυχική. Ζητείται λύση! 

 

 

ΘΕΟΔΩΡΑ ΤΣΩΛΗ | Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010 

Κουρασμένη, παχιά και γερασμένη είναι η γυναίκα της Ευρώπης, σύμφωνα με έκθεση από την Ιατρική Σχολή Καρλ Γκούσταβ Κάρους του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δρέσδης και από την Ερευνητική Ενωση για τη Δημόσια Υγεία της Σαξονίας και της Σαξονίας-Ανχαλτ. Οπως σημειώνουν οι συγγραφείς της, ο γυναικείος πληθυσμός με ηλικία άνω των 65 ετών έχει εκτοξευθεί σε 17% από 14% που ήταν το 1990. Και μπορεί το προσδόκιμο ζωής των γυναικών να αυξάνεται στην εποχή μας, ωστόσο εκτός από την ποσότητα υπάρχει και η ποιότητα. Είναι σημαντικό οι γυναίκες να σταματήσουν να αισθάνονται όπως η Μαίρη Παναγιωταρά ότι δεν είναι«τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό...»
 ...
παρ΄ ότι έχουν υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο από τους άνδρες, βρίσκονται πάντα χαμηλότερα στην εργασιακή κλίμακα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ηλικίες 18-24 ετών πολύ μεγαλύτερο ποσοστό ανδρών (17,2%) σε σύγκριση με εκείνο των γυναικών (13,2%) στην ΕΕ εγκαταλείπει τις σπουδές του έχοντας ολοκληρώσει το πολύ τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι το 2006 το 55,1% των φοιτητών που εισήλθαν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στην ΕΕ ήταν γυναίκες. Και όμως, παρά τα τόσα προσόντα τους οι γυναίκες αμείβονται με λιγότερα χρήματα στην εργασία τους: στοιχεία του 2006 έδειξαν ότι στην ΕΕ οι γυναίκες κέρδιζαν περίπου 15% λιγότερα χρήματα ανά ώρα εργασίας σε σύγκριση με τους άνδρες.

Βέβαια όλα αυτά ισχύουν όταν οι γυναίκες έχουν εργασία, διότι συχνά η ανεργία τρώει τη ζωή τους. Μάλιστα η χώρα μας, σύμφωνα με την έκθεση, βρίσκεται σε μια από τις πρώτες θέσεις (από το τέλος) όσον αφορά τη γυναικεία εργασία: όταν τα ποσοστά γυναικών παραγωγικής ηλικίας που εργάζονται στην πρώτη στη λίστα Ισλανδία φθάνουν το 80,8%, στην Ελλάδα δεν ξεπερνούν το 47,9%. Σε αυτόν τον άνισο για τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες καθημερινό αγώνα ας προσθέσουμε τον παράγοντα «παιδιά», ο οποίος, όπως δείχνουν τα στοιχεία, επηρεάζει την εργασία των γυναικών αλλά όχι και των ανδρών στην Ευρώπη, καθώς και τη μερική απασχόληση που αποτελεί καθαρά γυναικείο «προνόμιο»: το 2007 το 31,2% των εργαζομένων γυναικών στην ΕΕ εργαζόταν με καθεστώς μερικής απασχόλησης, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στους άνδρες ήταν μόλις 7,7%!

...

Παράλληλα οι γυναίκες αποδεικνύεται ότι ασχολούνται πολύ περισσότερο με καθήκοντα εντός της οικίας για τα οποία δεν πληρώνονται (και τα οποία δεν ξεπληρώνονται με τίποτε πολλές φορές): δεδομένα της Εurostat για το 2008 έδειξαν ότι στις Ευρωπαίες αντιστοιχούν κατά μέσον όρο 278 λεπτά οικιακών καθηκόντων ημερησίως, ενώ στους άνδρες ο χρόνος ενασχόλησης με τα του οίκου τους είναι λιγότερος από μισός. Στοιχεία που αναφέρονται στην έκθεση μαρτυρούν ότι και η φροντίδα των παιδιών αποτελεί γυναικείο καθήκον: οι γυναίκες ασχολούνται τριπλάσιο χρόνο σε σύγκριση με τους άνδρες ημερησίως με την ανατροφή των τέκνων τους.

Η μακρά ζωή των γυναικών σε σύγκριση με αυτήν των ανδρών δεν σημαίνει απαραιτήτως και χρόνια ανέφελα, απαλλαγμένα από προβλήματα υγείας. Σύμφωνα με τα δεδομένα, το γυναικείο φύλο πλήττεται (και τελικώς πεθαίνει) κυρίως από καρδιαγγειακά νοσήματα και καρκίνους. Ιδιαίτερη προτίμηση στις γυναίκες δείχνουν και τα προβλήματα ψυχικής υγείας, όπως η κατάθλιψη, ενώ τις χτυπούν ιδιαίτερα και νευροεκφυλιστικές νόσοι, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

...

Ο φεμινισμός και η μητρότητα

Tου ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ gangel@dolnet.gr

 

 Στη δεκαετία του 1970, οι φεμινίστριες έκαιγαν τα σουτιέν και κατήγγελλαν την τυραννία της μητρότητας, την αποξένωση που επέβαλλε στις γυναίκες. Τριάντα χρόνια αργότερα, οι γυναίκες έχουν ξαναφορέσει τα σουτιέν και απολαμβάνουν ευτυχισμένες τη μητρότητα. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη, ή μήπως πρόκειται απλώς για μια οπισθοδρόμηση; Στο τελευταίο δοκίμιό της με τίτλο «Η Σύγκρουση: η γυναίκα και η μητέρα» (Εκδ. Flammarion), η Γαλλίδα φιλόσοφος, λογοτέχνις και φεμινίστρια Ελιζαμπέτ Μπαντεντέρ προειδοποιεί τις Ευρωπαίες ότι έχουν μπει στον ολισθηρό δρόμο της οπισθοδρόμησης. Φταίει γι΄ αυτό η ύπουλη άνοδος, από τη δεκαετία του 1980, μιας φυσιοκρατικής ιδεολογίας η οποία, εγκωμιάζοντας τη μητρότητα και ωραιοποιώντας την πίεση που ασκεί στις γυναίκες, τείνει να τις περιορίσει και πάλι στη λειτουργία της μητέρας τροφού. «Η ισχυρή επιστροφή του νατουραλισμού, ο οποίος επαναφέρει την πολυχρησιμοποιημένη έννοια του μητρικού ενστίκτου και εγκωμιάζει τον μαζοχισμό και τη θυσία της γυναίκας, αποτελεί τον χειρότερο κίνδυνο για τη χειραφέτηση των γυναικών και την ισότητα των φύλων», προειδοποιεί η συγγραφέας. Οι νέες μητέρες έχουν αφομοιώσει την ιδέα πως πρέπει να είναι αλτρουίστριες και πάντα διαθέσιμες. Όλοι φέρουν ένα μέρος της ευθύνης που οι γυναίκες έγιναν τόσο τελειομανείς, από τους παιδοψυχιάτρους που δεν σταματούν να αραδιάζουν ξανά και ξανά τις «φυσικές ανάγκες» του παιδιού ώς τους σταυροφόρους του θηλασμού που κατακεραυνώνουν το μπιμπερό. Οι δημόσιες πολιτικές φέρουν επίσης ένα μέρος της ευθύνης. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, η γονική άδεια επιτρέπει στις μητέρες να παίρνουν άδεια τρία χρόνια για να νταντεύουν τα βλαστάρια τους. Αντί γι΄ αυτό, ίσως να είχε περισσότερο ενδιαφέρον να βρίσκονταν τρόποι για να ρυθμιστεί καλύτερα ο χρόνος εργασίας των μητέρων.

Οι θυγατέρες των «ιστορικών» φεμινιστριών αισθάνονται τόσες ενοχές ώστε ορισμένες βρίσκουν πραγματική ευχαρίστηση στην επιστροφή στην «παλιά, καλή οικογένεια», με τη μαμά στο σπίτι και τον μπαμπά στη δουλειά. Η Ελιζαμπέτ Μπαντεντέρ σημειώνει πως δεν είναι πλέον σπάνιο να βλέπουμε γυναίκες 25-35 ετών, γεμάτες διπλώματα, να απαρνούνται μια πολλά υποσχόμενη καριέρα εφόσον ο σύζυγος είναι σε θέση να εξασφαλίσει τα χρήματα του νοικοκυριού. Η οικονομική ανεξαρτησία, το κύριο εργαλείο της ελευθερίας, δεν γοητεύει πλέον τις γυναίκες.

Το γαλλικό περιοδικό «Λ΄ Εξπρές» επισημαίνει πως η 66χρονη φεμινίστρια φιλόσοφος και μητέρα τριών παιδιών (είναι η σύζυγος του Γάλλου δικηγόρου, πανεπιστημιακού, δοκιμιογράφου και γερουσιαστή Ρομπέρ Μπαντεντέρ) αποτυπώνει στο βιβλίο αυτό την απογοήτευσή της για το γεγονός ότι η φύση χρησιμοποιείται για κοινωνικοπολιτικούς σκοπούς, χωρίς να γίνεται ένας «διάλογος» με τον πολιτισμό. Και φαίνεται να διακρίνει τον νέο φεμινισμό σ΄ εκείνες τις γυναίκες που επιλέγουν να αρνηθούν τη μητρότητα- οι οποίες αποτελούν όμως ισχνή μειονότητα. 

Πηγή: Εφημερίδα Τα Νέα

Στερεότυπα

Ένα πολύ όμορφο βίντεο για τα στερεότυπα από το youtube