(Συντόμευση)
Το εύκολο χρήμα προκαλεί μέθη σε
πολλά άτομα, με αποτέλεσμα να σπαταλούν ολόκληρες περιουσίες σε καζίνα,
στοιχήματα, τυχερά παιχνίδια και τώρα τελευταία στο Χρηματιστήριο. Επειδή ο
τζόγος όμως έχει αποδείξει ότι δεν αποφέρει μόνο κέρδη, αλλά τις περισσότερες
φορές η κατάληξη είναι δυσάρεστη, παρατηρούνται παίκτες που έχουν εθιστεί και
όχι μόνο δεν έχουν τη δυνατότητα να ξεχρεώσουν τις οφειλές αλλά δεν μπορούν να
ξεφύγουν από αυτή τη συνήθεια. […]
Το πρόβλημα της εξάρτησης είναι
περίπλοκο και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Σε έναν φαύλο κύκλο εμπλέκονται
η προσωπικότητα, το αντικείμενο της εξάρτησης και το περιβάλλον. Το «τρίγωνο
της εξάρτησης» των Kielhorz - Ladewig δείχνει πολύ καθαρά πώς ο ένας παράγοντας
στηρίζει και ενισχύει τον άλλο. Αναλύοντας τους παράγοντες της εμπλοκής
αντιλαμβάνεται κανείς τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Αρχίζοντας με την
προσωπικότητα, γνωρίζουμε ότι διαμορφώνεται με γενετήσια και επίκτητα
χαρακτηριστικά. Γονίδια και περιβάλλον καθοδηγούν το άτομο στην ανάπτυξη και
ωρίμανση της προσωπικότητάς του. «Ποια γονίδια; Εγώ δεν έπιασα ποτέ ούτε ένα
ζάρι στο χέρι μου» ίσως ισχυριστεί ο γονιός που δεν γνωρίζει ότι εξάρτηση
σημαίνει από θρησκοληψία ως απλά κάπνισμα, από οινοπνευματώδη ως απλά
πολυφαγία, εξάρτηση από ένα πρόσωπο ή από μια ιδεολογία. Αν παρ' όλα αυτά δεν
υπάρχει ως κληροδοτούμενο στοιχείο μπορεί να εξετασθεί ως περιβαλλοντικό.
Αυταρχικοί γονείς αποθαρρύνουν το παιδί και το καταδικάζουν σε παθητικότητα, η
οποία σημαίνει όμως εξάρτηση. Σημειώνεται ότι η εξαρτησιακή προσωπικότητα
αναπτύσσεται.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι το
αντικείμενο της εξάρτησης, το οποίο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο τζόγος,
τα τυχερά παιχνίδια. Εδώ το αντικείμενο της εξάρτησης δεν υπόσχεται μόνο φυγή
αλλά υπάρχει η θετική ενίσχυση του κέρδους, του υλικού κέρδους. Η πρόκληση
είναι ισχυρότερη, διπλό όφελος· ψυχικό και υλικό. Σύγχρονο καταναλωτικό
εξαρτησιακό αντικείμενο συγχρονίζεται με το καταναλωτικό άτομο στη σύγχρονη
καταναλωτική κοινωνία. Έτσι οδηγούμαστε στον τρίτο παράγοντα που είναι το
κοινωνικό περιβάλλον του σήμερα, το οποίο συντηρεί και αναπαράγει το
αντικείμενο και την προσωπικότητα. Η ομοιογενής κοινωνική ομάδα λύνει το
υπαρξιακό πρόβλημα στο μοναχικό, ανασφαλές, ανώριμο και ανεύθυνο άτομο που
πλανάται, θεωρώντας τον εαυτό του ανεξάρτητο και ανένταχτο στο σύστημα. Έχει
εμπλακεί σε ένα σύστημα εξαρτησιακό που του απορροφά όλη τη θετική σκέψη και
ενέργεια. .[…]
Τσακίρη Τόνια, εφημερίδα το Βήμα, 07/11/1999
