(Διασκευή …για εκθεσιακούς λόγους)
Της Μαίρης Αδαµοπούλου
Αίθουσες γεμάτες αρχαία ή σύγχρονα έργα τέχνης ανάλογα µε το γούστο του πελάτη διατίθενται για γάµους, δεξιώσεις, συνεστιάσεις. Όσοι διαθέτουν μεγάλη τσέπη και ανάλογη ματαιοδοξία μπορούν ακόμη και να περάσουν µια νύχτα σε αίθουσα μουσείου.
Ελέω οικονομικής κρίσης μουσεία ανά τον κόσμο πείθονται να αναζητήσουν εναλλακτικούς τρόπους για να γεμίσουν τα ελλειµµατικά τις περισσότερες φορές ταμεία τους. Και αφού πλέον οι επισκέπτες δεν αφήνουν τα λεφτά που άφηναν παλιότερα σε καφέ και πωλητήρια, ενώ έχει πέσει μεγάλο μαχαίρι στις κρατικές επιχορηγήσεις παγκοσμίως, τα μουσεία αναγκάζονται και γίνονται πιο «κοινωνικά» και ανοίγουν έναντι αδράς αμοιβής εκτός ωραρίου και για γεγονότα «αταίριαστα» µε την καθιερωμένη τους εικόνα.
Έτσι, µε 1.000 ευρώ µπορεί να περάσει κάποιος µια νύχτα στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Βερολίνου. Αν διαθέσει από 5.000 έως 25.000 ευρώ µπορεί να διοργανώσει πάρτι γενεθλίων ή δείπνο ανάμεσα στα αριστουργήµατα της Αναγέννησης στην Γκαλερία Μποργκέζε της Ρώµης ή στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης, ενώ στα μουσείο της Σάντα Τζούλια στην Μπρέσκια όπου εκτίθεται η διαχρονική ιστορία της πόλης, µε 300 ευρώ μπορεί κάποιος να τελέσει τον γάμο του.
Όλα αυτά όμως συμβαίνουν στο εξωτερικό.
Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης τα μουσεία δεν φαίνεται να έχουν µπει στο κλίμα και κατά συνέπεια δεν υπάρχει ανάλογος σχεδιασμός για την εξεύρεση εναλλακτικών μεθόδων που θα αποφέρουν έσοδα (…)
Ελέω οικονομικής κρίσης μουσεία ανά τον κόσμο πείθονται να αναζητήσουν εναλλακτικούς τρόπους για να γεμίσουν τα ελλειµµατικά τις περισσότερες φορές ταμεία τους. Και αφού πλέον οι επισκέπτες δεν αφήνουν τα λεφτά που άφηναν παλιότερα σε καφέ και πωλητήρια, ενώ έχει πέσει μεγάλο μαχαίρι στις κρατικές επιχορηγήσεις παγκοσμίως, τα μουσεία αναγκάζονται και γίνονται πιο «κοινωνικά» και ανοίγουν έναντι αδράς αμοιβής εκτός ωραρίου και για γεγονότα «αταίριαστα» µε την καθιερωμένη τους εικόνα.
Έτσι, µε 1.000 ευρώ µπορεί να περάσει κάποιος µια νύχτα στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Βερολίνου. Αν διαθέσει από 5.000 έως 25.000 ευρώ µπορεί να διοργανώσει πάρτι γενεθλίων ή δείπνο ανάμεσα στα αριστουργήµατα της Αναγέννησης στην Γκαλερία Μποργκέζε της Ρώµης ή στο Εθνικό Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης, ενώ στα μουσείο της Σάντα Τζούλια στην Μπρέσκια όπου εκτίθεται η διαχρονική ιστορία της πόλης, µε 300 ευρώ μπορεί κάποιος να τελέσει τον γάμο του.
Όλα αυτά όμως συμβαίνουν στο εξωτερικό.
Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης τα μουσεία δεν φαίνεται να έχουν µπει στο κλίμα και κατά συνέπεια δεν υπάρχει ανάλογος σχεδιασμός για την εξεύρεση εναλλακτικών μεθόδων που θα αποφέρουν έσοδα (…)
«Όταν έχουμε κατακρίνει τόσο σφοδρά το Βρετανικό Μουσείο που έδινε δεξιώσεις στην αίθουσα των Γλυπτών του Παρθενώνα, είναι δυνατόν να επιτρέψουμε στα ελληνικά μουσεία να κάνουν κάτι αντίστοιχο; Άλλωστε οι µμουσειακοί χώροι δεν είναι ούτε εγκοιµητήρια ούτε εστιατόρια. Είναι πολύ εύκολο µια αδέξια κίνηση να προκαλέσει µη αναστρέψιµη βλάβη σε ένα έργο τέχνης, είτε πρόκειται για αρχαίο αντικείµενο είτε για σύγχρονο», τονίζει η γενική γραµµατέας του υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού Λίνα Μενδώνη.
Ολόκληρο το κείμενο το διαβάζετε κάνοντας κλικ ΕΔΩ
Η μετατροπή του σε διαγώνισμα υπάρχει ΕΔΩ (Μνημεία - Εμπορικότητα)
Η μετατροπή του σε διαγώνισμα υπάρχει ΕΔΩ (Μνημεία - Εμπορικότητα)
Πηγή: Εφημερίδα τα Νέα
