(Η γελοιογραφία είναι του Σπύρου Δερβενιώτη :
http://www.cartoonists.gr/view_cat.php?cat_id=7)
Της Τασούλας Καραϊσκάκη
Το θυμωμένο τηλεφώνημα της Μέρκελ στον Ομπάμα, της ηγέτιδας της Ε.Ε. στον ηγέτη της υφηλίου, με θέμα την παρακολούθηση του τηλεφώνου της από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, αποκαλύπτει όχι μόνο ότι ο κόσμος μας έγινε διάφανος και εκατομμύρια τεχνολογικά «μάτια» σαρώνουν τη ζωή όλων ανεξαιρέτως, αλλά και σημαντικές ανατροπές και αντιφάσεις.
Καταρχάς, το εργαλείο που διέθεταν πάντα οι κυβερνήσεις για τη διατήρηση του ελέγχου της κατάστασης πραγμάτων, η παρακολούθηση υπόπτων και αντιρρησιών κάθε τύπου, στράφηκε εναντίον τους και έγιναν και αυτές αντικείμενο παρακολούθησης από τον ισχυρότερο. Με το πέρασμα στην κοινωνία της πληροφορίας και την αντικατάσταση της ιδεολογίας της προόδου από την ιδεολογία της επικοινωνίας, ήταν τέτοια η έκρηξη, ανάμεσα σε άλλα, των συστημάτων παρακολούθησης, τόσο καθολική η παγκοσμιοποίησή τους, που οι εθνικές κυβερνήσεις είδαν την «τέχνη» τους να ασκείται σε βάρος τους. Το τοπικό «μονοπώλιο» έγινε πλανητική ανταγωνιστική «αγορά». Τους υπόπτους μιας χώρας, τους δικούς της «στόχους», το δικό της «βασίλειο», πλην της ιδίας, κατασκοπεύουν τώρα και άλλοι (μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών -π.χ. η NSA τις συνομιλίες Γάλλων πολιτών- ιδιωτικές εταιρείες διακίνησης «πληροφοριών» κ.ά.) για ίδιους ή διαφορετικούς σκοπούς. Και το σημαντικότερο, κατασκοπεύουν και τον ηγέτη του κράτους, που μετατρέπεται σε απλό παρακολουθούμενο, ανάμεσα σε εκατομμύρια παρακολουθούμενων. Χωρίς να ατονεί ο εσωτερικός Μεγάλος Αδερφός, εντάσσεται πλέον σε ένα σύστημα, που μετατρέπει τους ομόκεντρους κύκλους σε ένα μπερδεμένο κουβάρι, ένα χταπόδι με πλήθος διαπλεκόμενα πλοκάμια. Η κατασκοπεία σήμερα είναι μια ζούγκλα. Μια πίστα ακραίου ανταγωνισμού, όπου οι κατέχοντες την πιο προηγμένη τεχνολογία υποκλέπτουν τους υπόλοιπους.
Έπειτα, ζούμε μια τρανταχτή αντίφαση. Ενώ είναι σε ισχύ -σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου- μια εξεζητημένη νομοθεσία προστασίας του ιδιωτικού και των προσωπικών δεδομένων του καθενός μας, ένα ασύλληπτο κουβάρι από καταγραφές της ζωής των πολιτών διαπλέκεται αόρατα γύρω μας, καλλιεργώντας μια συλλογική παράνοια. Πίσω από κάθε δεδηλωμένη θέση ή αρχή περί σεβασμού του αναπαλλοτρίωτου της προσωπικής ζωής κρύβεται μια υποκλοπή. Οχι μόνο μεταξύ πολιτικών ή εμπορικών ανταγωνιστών, μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων, αλλά και μεταξύ συμπολιτών. Εταιρείες παρακολουθούν άλλες εταιρείες, οι πολίτες παρακολουθούν φίλους, εραστές, αντίζηλους, οι σύζυγοι τους συζύγους, οι γονείς τα παιδιά... Η αγορά προσφέρει δεκάδες «μάτια» και «αυτιά», κάντιντ κάμερες (σε μορφή μπρελόκ, στυλό, ρολογιού), συσκευές παρακολούθησης με κάρτα SIM (ενεργοποιείται όταν καλείται ο αριθμός της κάρτας), GPS, και τα «αντίδοτα», συσκευές εντοπισμού κρυφών καμερών και συσκευών παρακολούθησης...
Το κυνήγι της ηγεμονίας έγινε εξαιρετικά πιο δύσκολο και πολύπλοκο. Ο παρακολουθών είναι ταυτόχρονα και παρακολουθούμενος. Ο κυρίαρχος της ζωής των άλλων συρρικνώνεται, και από ελέγχων γίνεται ελεγχόμενος. Ο τεχνολογικός πολιτισμός, καρπός της τιτάνιας προσπάθειας του ανθρώπου να προχωρήσει, να κυριαρχήσει, τον έχει εγκλωβίσει σε ένα νέο κόσμο ανατροπών, αβεβαιοτήτων και αταξίας. Συντριπτικό σε μέγεθος και δύναμη, που διαγράφει αχαλίνωτα μια άγνωστη πορεία.
Πηγή: Εφημερίδα Καθημερινή
